|
Gelegen op een plateau van tufsteen dat is blijven staan tussen de ravijnen van verschillende beken, lijkt het alsof de huizen van Pitigliano uit de rotsen zijn gegroeid. Het gesloten huizenfront dat langs de afgrond is gebouwd, vormt samen met de rotswand een onneembare vesting. Verdedigingswerken waren dan ook alleen nodig aan de kant van de toegang van de oude stad.
Eeuwen vóór Christus was Pitigliano al bewoond door de Etrusken. Daarvan getuigen de karakteristieke "duiventillen" (colombaie): tombes die uit de rotsen zijn gehouwen en die door de Romeinen als wijnkelder werden gebruikt. Ook nu nog zijn veel van deze ruimtes in gebruik als opslagplaats of stal.
In de middeleeuwen werd Pittigliano een vesting, eerst van de Aldobrandschi en daarna van de Orsini (1293), een machtige Romeinse familie die Pitigliano als hoofdstad van haar graafschap koos. Daarna kwam het aan de Strozzi, vervolgens aan de Medici en in 1660 ging het deel uitmaken van het Groothertogdom Toscane.
De oude gebouwen van Pitigliano vormen samen met de smalle straten, de getrapte stegen en de buitentrappen van de huizen een organisch en buitengewoon schilderachtig geheel.
De Dom (H.H. Petrus en Paulus)
De Dom werd gebouwd in de 13e of 14e eeuw. De grote klokkentoren stamt uit dezelfde tijd maar was oorspronkelijk een versterkte woontoren. De gevel van de Dom werd in de 18e eeuw vernieuwd in barokke stijl.
Palazzo Orsini (Piazza Repubblica)
De indrukwekkende, gekanteelde burcht werd in omstreeks 1330 gebouwd en in de 15e en 16e eeuw vergroot. Het toegangsportaal is rijkelijk versierd. Op de binnenplaats bevinden zich een waterput en elegante galerij van Antonio da Sangallo de Jonge. Antonio da Sangallo was vermoedelijk verantwoordelijk voor de hele uitbreiding van de burcht in de 16e eeuw.
Het gebouw herbergt het bisschoppelijk museum en het Etruskisch museum.
De Orsini gaven ook opdracht voor de bouw van de citadel met twee bastions bij de toegang tot de oude stad en van het indrukwekkende aquaduct met 15 bogen dat uitmondt in een grote fontein die in de 18e eeuw is toegevoegd.
Tijdens hun bewind over de stad lieten de Orsini op het plein voor de Dom een travertijnen zuil oprichten met daarop het beeld van een beer (orso), het symbool van de familie.
In het Museo Civico, gevestigd in de voormalige Joodse school, zijn archeologische vondsten uit de omgeving te zien.
Villa Orsini
Even buiten de stad zijn de resten te vinden van de Villa Orsini met een tuin waarin nog veel (sterk verweerde) beelden staan. Opvallend zijn de twee reusachtige beelden die in de volksmond "Orlando en zijn vrouw" worden genoemd en de bankjes die in tufsteen zijn gehouwen.
|
